20. nóvember - 27. nóvember - Tbl 47
Hlutverk forseta
Sumir álíta að forseti Íslands geti mótað embættið að eigin vild. Þannig er það ekki. Hins vegar setur sérhver forseti að sjálfsögðu svip á embættið eftir hæfileikum og getu. Núverandi forseti fór fyrstur forseta lýðveldisins inn á nýjar brautir til þess að auka pólitískt áhrifavald sitt – án þess nokkur fengi rönd við reist – vegna mótsagnarkenndra ákvæða í gildandi stjórnarskrá, auk þess sem núverandi forseti var fyrsti forseti lýðveldisins sem hlotið hafði uppeldi í pólitískri refskák og átakastjórnmálum.
Ný stjórnarskrá
Brýn þörf er því á nýrri stjórnarskrá sem hæfir lýðræðisríki á 21. öld, ekki bótasaumi sem stundaður hefur verið. Ekki síst þarf að setja skýr ákvæði um þar, hversu lengi forseti getur setið og ákvæði um að enginn geti orðið forseti nema hafa meirihluta greiddra atkvæði að baki sér. Ný stjórnarskrá þarf einnig að auka beint lýðræði í kjölfar aukinnar menntunar og aukins jafnræðis, t.a.m. með skýrum ákvæðum um þjóðaratkvæði í mikilsverðum málum. Þá ættu viðræður um stjórnarmyndun að fara fram fyrir opnum tjöldum – án aðkomu forseta, auk þess sem fulltrúar framkvæmdavaldsins eiga að sjálfsögðu ekki að sitja á löggjafarþinginu.
Grundvallaratriði í lýðveldi með þingbundna stjórn er að löggjafarþing, sem kosið er með jöfnu atkvæðavægi allra kjósenda, ráði för og forseti sé sameiningartákn – ekki sérstakur stjórnmálaflokkur, eins og við höfum orðið að horfa upp á.
Mótsagnir í stjórnarskránni
Undarlegt verður að telja hversu miklar mótsagnir er enn að finna í stjórnarskránni frá 1944. Skýringa er ef til vill að nokkru að leita í því, að stjórnarskráin frá 1944 eru leifar dönsku stjórnarskrárinnar eða stjórnarskrárinnar frá 1874. Í gildandi stjórnarskrá segir t.a.m. að forseti lýðveldisins sé ábyrgðarlaus á stjórnarathöfnum og lætur ráðherra framkvæma vald sitt. Engu að síður skal forseti skipa ráðherra og veita þeim lausn, ákveða tölu þeirra og skipta störfum með þeim. Þetta er alger mótsögn – hrein rökleysa.
Í stjórnarskránni segir einnig, að forseti lýðveldisins veiti þau embætti, er lög mæla fyrir um, og geti vikið úr embætti þeim sem hann hefur veitt embætti og flutt embættismenn úr einu embætti í annað. Forseti geri samninga við önnur ríki, rjúfi þing og geti lagt fyrir Alþingi frumvörp til laga og ákveðið að saksókn fyrir afbrot skuli niður falla, ef ríkar ástæður eru til, og náði menn og veiti almenna uppgjöf saka – en er samt ábyrgðarlaus í stjórnarathöfnum. Þetta er alger mótsögn – hrein rökleysa.
Sameiningartákn
Í upphafi var litið svo á, að forseti væri sameiningartákn þjóðarinnar. Með því er átt við, að í embættisverkum sínum kæmi hann fram fyrir hönd þjóðarinnar allrar, sýndi hlutlægni og hógværð í störfum og gengi ekki erinda einstakra hagsmunahópa. Að auki er forseta ætlað að tala til þjóðarinnar þegar við á til að stuðla að einingu og efla virðingu Íslendinga fyrir landinu, sögu þjóðarinnar og tungu, þáttum sem gera Íslendinga að sérstakri þjóð.
Kjör Vigdísar Finnbogadóttur 1980 vakti heimsathygli, enda var hún fyrsta konan í heiminum sem kjörin var í embætti þjóðhöfðingja. Margir nutu góðs af hylli sem hún naut erlendis vegna yfirvegunar, látleysis og hógværð ar sinnar. Núverandi forseti gerðist hins vegar formælandi íslenskra fyrirtækja sem vildu hasla sér völl erlendis og ferðaðist á þeirra vegum og lofaði dugnað íslenskra fyrirtækja, kjark og þor útrásarvíkinganna! Varð forsetinn eins konar ráðherra verslunar og viðskipta erlendis, enda þótt óvíst sé nú, hver raunverulegur árangur varð af því starfi – en tjón útrásarvíkinganna skildi eftir sig djúp spor, sárindi og skugga. Braut þetta gegn hlutlægni forseta í störfum.
Nýr forseti
Þjóðin þarf nú forseta sem getur orðið sameiningartákn, sýnt hlutlægni í störfum og komið fram fyrir hönd þjóðarinnar allrar og markað í starfi sínu stefnu sem sameinar alla þegnana á tímum alþjóðahyggju og með því eflt sjálfsvirðingu þjóðarinna og virðingu fyrir öðrum þjóðum við gerbreyttar aðstæður og stuðlað að því að skapa samfélag sem byggir á heiðarleika, réttlæti, virðingu og jafnrétti.