20. nóvember - 27. nóvember - Tbl 47
Berlínarbúar, skelfilegir einfeldningar!
Ég er í losti. Í stuttu máli sagt þá brá ég mér til Berlínar og fékk áfall. Fyrirfram stóð ég í þeiri trú að ég myndi dvelja í úthverfi borgarinnar. Ég hafði farið með Gúgul um svæðið og séð að í næsta nágrenni við íbúðina mína er skógur – nei, ég meina frumskógur. Sem reyndist líka rétt. Daglangt hjólaði ég um þennan skóg og komst að tvennu, hann er að minnsta kosti fimmfaldur Vaglaskógur og – það sem hrelldi mig – hann leggur undir sig gróflega mikið borgarland.
Vita ekkert í sinn haus
Hitt reyndist hins vegar rangt, ég var ekki í neinu úthverfi heldur aðeins í 20 mínútna hjólafjarlægð frá miðbænum. En mér var vorkunn með þennan frumskóg nánast handan við hornið. Hvernig átti mér að hugkvæmast að nokkrum manni dytti í hug að fara svona með dýrmætt borgarplássið? Ég bara spyr.
Hrellingum mínum var þó engan veginn lokið. Á leið í miðbæinn varð fljótlega á vegi mínum stór garður með vatni í miðju. Út undan mér sá ég aðra minni. Áfram var haldið og trú mín á skipulagshæfileika Berlínarbúa fór hratt þverrandi. Tók þó út yfir allan þjófabálk þegar kom í sjálfan miðbæinn. Þar blasti við eitthvað sem borgarbúar kalla Tiergarten og er gríðarstór – jú, einmitt – gríðarstór garður, enn einn. Og það í sjálfu hjarta borgarinnar.
Vita mennirnir ekkert í sinn haus, hugsaði ég, reyndur Íslendingurinn í þéttingu byggða sem hið helgasta vé borgarskipulags. Hremmingum mínum var þó ekki lokið. Engan veginn.
Þá flæddu tárin
Ég segi ykkur satt að við sjálft lá að ég tárfelldi þegar ég kom að þinghúsi Þjóðverja og sá þar stærðar grasblett, nei, hann var tún að stærð, og gjörsamlega ónýttur. Bara gras og það heldur ljótt og ekkert annað. Hugsið ykkur!
Í rusli hörfaði ég undan og kom að stjórnarráðsbyggingum sem eru þarna nærri. Og aftur blöstu við mér tún, gjörsamlega vannýtt. Engum til gagns. Nú varð ekki lengur við neitt ráðið, tárin hrundu niður vanga.
Gerðu í nytina sína
Mér var svo brugðið að samferðarmenn mínir sáu sér þann kost vænstan að leiða mig í burtu rænulítinn af harmi. Vissulega vildu þeir vel en lengi getur vont versnað. Eftir 15 mínútna reið á hjóli rankaði ég aftur við mér á einum stærsta flugvelli Evrópu millistríðsáranna, Tempelhof. En hugsið ykkur, það er búið að leggja hann nið ur. Flugbrautirnar eru þó þarna ennþá og gríðarlegar flugvallarbyggingar. En nýtingin – guð minn almáttugur hjálpi mér og þó aðallega Berlínarbúum. Síðan 2008 hefur engin flugvél lent þarna, hvað þá hafið sig til flugs.
Borgaryfirvöldum var þó ekki alls varnað. Eins og vitibornum mönnum sæmir vildu þau nýta svæðið, byggja þar íbúðir og annað sem hæfir borgarbyggð. En pólitíkusarnir gerðu illa í nytina sína. Haldið þið ekki að þeir hafi boðið almenningi að segja álit sitt. Og almenningur vildi ekki byggja. Og hverjar eru afleiðingarnar? Jú, Berlínarbúar sitja uppi með enn einn almenningsgarðinn, ef það er þá réttnefni yfir svæði sem er stærra en Mónakó að flatarmáli.
Dagur B. og Logi til hjálpar
Er nema von að ég geti ekki á heilum mér tekið. Ég kann vel við mig í Þýskalandi og mér er hlýtt til þýsku þjóðarinnar sem, því miður, hefur ekki hundsvit á skipulagsmálum. En þar sem ég er bara Jón hlustar enginn á mig.
Örvæntingarfullur, raunar á barmi taugaáfalls, skrifa ég því þessar línur í þeirri von að oddvitar höfuðborgarinnar og Akureyrar leggi nú saman krafta sína og sendi Berlínarbúum ekta fræðinga sem kunna hið eina sanna faðirvor skipulagsfræðanna um þéttingu byggðar.
í bljúgri bæn
Jón Hjaltason.
Nýjast
-
Eignarhald bænda á jörðum tryggir hag þeirra best
Umræða um jarðir, jarðaviðskipti og kynslóðaskipti í landbúnaði er og á að vera fyrirferðarmikil í umræðu um stöðu sveitanna. Enda var málefnið eitt helsta umræðuefni á haustfundum Bændasamtaka Íslands. Uppkaup og jarðasöfnun fjárfesta og samkeppnisstöðu landbúnaðar. Um stöðu ungra bænda og eldri bænda sem væru að afhenda bú sín til yngri kynslóða. -
Orkumál
Alþingiskosningar ber brátt að garði. Þar skipar undirrituð 2. sætið á lista VG í norðausturkjördæmi. Ég bý á Björgum í Kinn í Þingeyjarsýslu þar sem systir mín og ég tókum við búi 2017 af foreldrum okkar. Þar er mjólkurframleiðsla, umfangsmikil jarðrækt, kornrækt og örfáar kindur.Meðal starfa minna í félagsmálum má nefna formennsku í Samtökum ungra bænda og þá hef ég setið í sveitarstjórn Þingeyjarsveitar frá árinu 2018 og er nú formaður byggðarráðs -
Ætla Íslendingar að standa vörð um orkuauðlindir sínar?
Einhver myndi segja að sá bóndi er seldi frá sér allar bestu mjólkurkýrnar væri vitlaus maður. Utan ef tilgangurinn væri að pakka saman, hætta rekstri og selja hæstbjóðanda. -
Stefna flokksins í utanríkismálum
Grunnstef Lýðræðisflokksins er gott samstarf við Nato sem er varnarbandalag og hefur verið hornsteinn í utanríkisstefnu Íslands -
Reynsla mín af smíðakennslu á Akureyri. Aldarfjórðungur í baksýn.
Í Menntastefnu Akureyrarbæjar segir: „Verkviti er gert hátt undir höfði til þess að börn nái í síauknum mæli að tengja saman hug og hönd í skapandi umhverfi. Akureyrarbær hefur ríkan metnað til þess að í hverjum skóla starfi hæft og öflugt fólk og að eftirsóknarvert sé að starfa þar. Stuðningur skólayfirvalda við starfsþróun leikur þar stórt hlutverk“. Skipulag skóla gerir ráð fyrir samvinnu starfsfólks, sveigjanleika í skipulagi, teymiskennslu og samþættingu námsgreina“ (Menntastefna Akureyrarbæjar, 2020-2025). -
Örugg skref um allt land.
Heilbrigðiskerfið okkar er hjartað í því velferðarsamfélagi sem tekist hefur að byggja upp á Íslandi. Á yfir 40 fundum sem Samfylkingin bauð til um allt land til að ræða heilbrigðis- og öldrunarmál var ljóst að sinnuleysi og fyrirhyggjuskortur undanfarinna ríkisstjórna er að hola innan öryggistilfinningu fólks. Ekki síst í okkar kjördæmi þar sem vegalengdir eru langar, veður viðsjál og langt til Reykjavíkur. Að heilsugæslan neyðist til að reiða sig á íhlaupalækna til að bjarga vandanum tímabundið stoðar lítt. Það byggir ekki upp það traust og samfellu sem þarf til að fólk njóti þess margháttaða ávinnings sem rannsóknir hafa sýnt að fylgi því að hafa fastan heimilislækni. Enda settum við það sem okkar fyrsta heit í nýju framkvæmdaplani heilbrigðismála til tveggja kjörtímabila. Við erum tilbúin. -
Búsetutengd mismunun í heilbrigðisþjónustu, í boði einkavæðingar og heilbrigðisráðherra Framsóknar.
Búsetutengdur munur á notkun þjónustu sérgreinalækna er mjög mikill. Íbúar dreifbýlis nota þjónustuna mun minna en höfuðborgarbúar og íbúar Vestfjarða og Austfjarða minnst allra, nefnilega þrisvar sinnum minna en höfuðborgarbúar. Lýðheilsuvísar benda ekki til þess að íbúar í dreifbýli séu heilsubetri en höfuðborgarbúar. Nærtæk skýring á þessum mun er að kaupandi þjónustunnar, ríkið, lætur sig engu varða hvar þjónustan er veitt og hún hefur nær öll byggst upp í Reykjavík. Í versta falli er afleiðingin sú að þau sem búa næst þjónustunni nýta hana umfram þörf og hin sem fjær búa minna en æskilegt væri. Hvoru tveggja er hættulegt og brýnt að rýna lög og hvort þeim er fylgt. -
Lítið að frétta í lífi án frétta á landsbyggðunum
Af þeim 27 fjölmiðlum sem hlutu rekstrarstuðning til einkarekinna fjölmiðla 2024 voru 13 staðbundnir fjölmiðlar og af þeim 10 staðsettir utan höfuðborgarsvæðisins. Hver og einn af þessum staðbundnu miðlum þjónar gríðarlega mikilvægu hlutverki í sinni heimabyggð og styrkveitingin því sannarlega fagnaðarefni. -
Íþróttir fyrir alla!
Hver króna sem fer til íþróttafélaga er króna sem skilar sér margfalt til baka í samfélagið. Um kosti íþróttastarfs á Íslandi verður ekki deilt. Starfið er faglegt, fjölbreytt og gott. Það sem hefur breyst á undanförnum árum er að íþróttir eru gríðarlega atvinnuskapandi. Félögin á Íslandi í dag eru orðin stærri og komin með fleiri starfsmenn í full störf. Ásamt því að afleidd störf tengd íþróttum á Íslandi, t.d. í ferðaþjónustu, eru orðin ansi mörg og drjúg.
