20. nóvember - 27. nóvember - Tbl 47
Eigi leið þú oss í freistni
Ingólfur Sverrisson skrifar
Lengi hafa freistingar verið litnar hornauga í mannheimi og það svo að í sjálfu Faðirvorinu er Guð almáttugur vinsamlega beðinn að forðast að leiða okkur ófullkomna menn í freistni. Aðrir benda á að húsbóndinn í neðra hafi sérhæft sig í að nýta freistingar til að ná fólki á sitt vald. Þess vegna væri vænlegra til árangurs að snúa sér þangað og óska að hætt verði að brúka þennan veikleika okkar vafasömum málstað til framdráttar. En hvað sem því líður glímdi ykkar einlægur í æsku við freistnivanda sem var öðrum ásæknari og um leið hættulegri; það var vatnasvæðið neðst og syðst á Eyrinni og gekk undir nafninu Ósinn. Þar voru ýmsar freistingar sem sannarlega þurfti að varast – sérstaklega síðvetrar og á vorin.
Ósinn sá arna var það sem eftir lifði af Glerá sem þarna rann í árdaga til sjávar suður í Pollinn og myndaði Oddeyrina. Um miðja síðustu öld voru öskuhaugar Eyrarbúa vestast í Ósnum og rottur og fleiri kikvendi þar á ferð nætur og daga. Okkur strákunum þótti áhugavert að fylgjast með lífi þessara nagdýra og hvernig þau skutust um haugana og reyndu að lifa frá degi til dags af því sem þeir gáfu af sér. Þar var sjálfbjargarviðleitnin sannarlega í heiðri höfð.
Á veturna fraus Ósinn austan hauganna. Við það myndaðist forláta skautasvell sem tók öðrum svellum fram enda slétt og gott yfirferðar. Þá mátti oft sjá börn og fullorðna skauta um allan Ósinn og boðið upp á hinar fjölbreytilegustu skautakúnstir og jafnvel dansspor hjá þeim sem lengra voru komin. Auk þess reyndu þau galvöskustu sig í skautahlaupi. Æstist leikurinn þá svo mjög að betra var að verða ekki fyrir, því brautir voru ekki markaðar eða neitt uppi sem minnti á þróaða íþróttaviðburði; gleðin var eina viðmiðið í þessum ærslum öllum. Þegar leið á veturna tók ísinn á Ósnum smátt og smátt að þynnast og að lokum brotnaði hann í marga fleka. Það var einmitt þá sem freistingarnar báru okkur strákana stundum ofurliði. Er hægt að hugsa sér æsilegri leik en að fara á þessa glerhálu ísfleka, ýta sér með priki út á Ósinn og sigla þar um eins og sá einn sem valdið hefur? Auðvitað vissum við að þetta gat verið hættulegur leikur enda höfðu foreldrar okkar harðbannað að láta okkur svo mikið sem detta annað eins í hug hvað þá að framkvæma þvílíka ósvinnu. En freistingin er útsmogin og lævís og lætur mann stundum gleyma hættunum og skynsemin verður undan að láta því þetta var svo óendalega skemmtilegt! Svo gerðist það stundum að við Árni bróðir féllum í Ósinn og þurftum að troða marvaðann til að ná landi. Komum við bræður þá frekar skömmustulegir rennblautir heim þar sem móttökurnar voru í slöku meðallagi.
Þegar svona var komið gátum við ekki með nokkru móti skellt skuldinni á Guð almáttugan - að hann hafi leitt okkur í þessa freistni; það gerðum við algjörlega á eigin ábyrgð, tókum áhættuna, létum vaða og þegar illa fór sátum við sneyptir uppi með skömmina og allt sem henni fylgir.
Ingólfur Sverrisson
Nýjast
-
Eignarhald bænda á jörðum tryggir hag þeirra best
Umræða um jarðir, jarðaviðskipti og kynslóðaskipti í landbúnaði er og á að vera fyrirferðarmikil í umræðu um stöðu sveitanna. Enda var málefnið eitt helsta umræðuefni á haustfundum Bændasamtaka Íslands. Uppkaup og jarðasöfnun fjárfesta og samkeppnisstöðu landbúnaðar. Um stöðu ungra bænda og eldri bænda sem væru að afhenda bú sín til yngri kynslóða. -
Orkumál
Alþingiskosningar ber brátt að garði. Þar skipar undirrituð 2. sætið á lista VG í norðausturkjördæmi. Ég bý á Björgum í Kinn í Þingeyjarsýslu þar sem systir mín og ég tókum við búi 2017 af foreldrum okkar. Þar er mjólkurframleiðsla, umfangsmikil jarðrækt, kornrækt og örfáar kindur.Meðal starfa minna í félagsmálum má nefna formennsku í Samtökum ungra bænda og þá hef ég setið í sveitarstjórn Þingeyjarsveitar frá árinu 2018 og er nú formaður byggðarráðs -
Þakklæti er varla nægilega sterkt lýsingarorð
„Ég þurfti að gera hlé á máli mínu því tárin bara runnu niður kinnarnar,“ segir Marta Kristín Rósudóttir verkefnastjóri hjá Krabbameinsfélagi Akureyrar og nágrennis. Dekurdagar afhentu félaginu alls 6, 7 milljónir króna og hefur upphæðin aldrei verið hærri en nú. Frá árinu 2012 hafa Dekurdagar safnað 37.850.000 kr. fyrir Krabbameinsfélag Akureyrar -
Fjórtándi jólasveinninn hjá Freyvangsleikhúsinu
Fjórtándi jólasveinninn er frumsamið jólaverk eftir Ásgeir Ólafsson Lie sem segir sögu af hinum hefðbundnu jólasveinunum 13 sem og Grýlu, Leppalúða og jólakettinum. Nema í þessu leikverki eru jólasveinarnir ekki bara þrettán heldur er þarna sá fjórtándi sem enginn átti von á. Leikritið verður frumsýnt hjá Freyvangsleikhúsinu á laugardag, 23. nóvember og verður sýnt á aðventunni. -
Dásamlegt og gefandi að starfa í kvenfélagi
„Það er dásamlegt að starfa í kvenfélagi. Þetta er yndislegur félagsskapur, gefandi á allan hátt. Við skemmtum okkur vel, látum gott af okkur leiða en vinnum okkar verk yfirleitt í hljóði og erum ekki að auglýsa það sérstaklega þó við gerum góðverk,“ segir Auður Thorberg formaður Kvenfélagsins Hjálparinnar í Eyjafjarðarsveit. -
Mikil ásókn í íbúðir á vegum Bjargs á Húsavík
Óhætt er að segja að mikill áhugi sé á íbúðum sem Bjarg íbúðafélag er að byggja á Húsavík í samstarfi við Norðurþing, en þetta kemur fram á heimasíðu Framsýnar í dag. -
Litlu jólin á sjó!
Áralöng hefð er fyrir því að áhafnir fiskiskipa Samherja haldi litlu jól í aðdraganda jólanna. Kokkarnir töfra þá fram hverja kræsinguna af annarri. Litlu jól áhafna Kaldbaks og Snæfells voru haldin hátíðleg á dögunum. -
Boðað verkfall lækna mun hafa áhrif á þjónustu SAk.
Félagsmenn í Læknafélagi Íslands hafa samþykkt verkfallsboðun og hafi ekki samist skellur boðað verkfall lækna á eftir nokkra daga eða um miðnætti aðfaranótt mánudagsins 25. nóvember n.k. -
Hvítasunnukirkjan styrkir Hollvinasamtök
Hollvinasamtök Sjúkrahússins á Akureyri fengu afhentan rausnarlegan peningastyrk frá Hvítasunnusöfnuðinum, alls 800 þúsund krónur nýverið.
