Þankar gamals Eyrarpúka
Sjálfsbjargarviðleitni var í hávegum höfð hjá okkur strákunum á Eyrinni um miðja síðustu öld. Við biðum ekki eftir því að bálkestir yrðu hlaðnir fyrir gamlárskvöld heldur hlóðum þá sjálfir, við biðum ekki eftir að fá vopn og verjur að gjöf heldur smíðuðum þau sjálfir og við biðum heldur ekki eftir að bærinn opnaði fótboltavelli handa okkur en gerðum þá sjálfir.
Nyrst á sléttri grasflötinni fyrir neðan Ægisgötuna tókum við blett traustataki fyrir fótboltavöll. Ekki þótti ástæða til að spyrja nokkurn í bæjarkerfinu um slíkt landnám og sluppum þess vegna við að bíða eftir svari og gátum þegar hafist handa. Fórum umsvifalaust í hjallana og fundum álitlega staura sem við drógum á fyrirheitna fótboltasvæðið. Þar voru þeir sagaðir niður í nokkra búta eftir vísindalegum útreikningum. Óðar var fyrra markið byggt upp með netum sem fengust með „hirðusemi” við nótagerðarhúsið. Síðara markið var nokkru ofar á svæðinu. Þá var ekki annað eftir en að merkja völlinn með salti úr saltfiskvinnslunni rétt fyrir neðan. Og sjá: Þarna var kominn fínasti fótboltavöllur með tveimur mörkum sem var í notkun alla daga frá morgni til kvölds því strákar komu, fóru síðan og aðrir komu í staðinn. Alltaf eitthvað um að vera á vellinum góða. Fótabúnaður okkar var langoftast venjulegir gúmmískór enda engin ástæða til að skipta um skó þó farið væri í fótbolta.
Boltarnir sjálfir þurftu að þola endalaus spörk og miklar þjáningar og létu stundum verulega á sjá. Þá þurfti að fara með þá alla leið suður í Strandgötu til Halldórs söðlasmiðs sem tók okkur alltaf vel. Hann bætti illa farna boltana okkar og lagaði, smurði og sagði: „Strákar mínir, þið verðið að fara vel með leðrið, það er lifandi og viðkvæmt.” Svo þegar spurt var hvað þetta kostaði þá ansaði hann ekki því tali. Eins gott því við áttum ekki krónu en við áttum sannarlega góðan vin þar sem Halldór söðla var.
Á þessum árum fól mamma mér það ábyrgðarstarf að passa Ragga yngri bróður sem þennan dag var vandlega pakkaður niður í kerru enda tiltölulega meðfærilegur á þeim árum. Eitt sinn geymdi ég hann á bak við austara markið meðan við strákarnir ærsluðumst í leiknum. Svo fór ég skyndilega heim í mjólk og kleinur en mamma spurði hvar barnið væri. Ég rauk upp og sagði: „Hann er á bak við markið.” Þaut svo í skelfingu austur á tún þar sem kerran var ein og yfirgefin á sínum stað. Sem betur fer var drengurinn þarna enn sultu slakur. Af ummerkjum að dæma höfðu kýrnar á túninu heimsótt bróður þar sem hann sat í einstæðingsskap sínum og slefuðu yfir hann en gerðu honum ekkert mein. Þær sáu í hendi sér að hann var sakleysið sjálft og sneru sér því aftur að grasinu græna. Engu að síður höfðu þær auga með drengnum og vonuðu að einhver hirti um hann fljótlega vitandi að þær gætu ekki staðið vaktina lengur en fram að mjöltum. Kýrnar vörpuðu því öndinni léttar þegar ykkar einlægur kom í loftköstum á svæðið og dreif sig síðan heim með kerruna og innihaldið.
Nýjast
-
Eignarhald bænda á jörðum tryggir hag þeirra best
Umræða um jarðir, jarðaviðskipti og kynslóðaskipti í landbúnaði er og á að vera fyrirferðarmikil í umræðu um stöðu sveitanna. Enda var málefnið eitt helsta umræðuefni á haustfundum Bændasamtaka Íslands. Uppkaup og jarðasöfnun fjárfesta og samkeppnisstöðu landbúnaðar. Um stöðu ungra bænda og eldri bænda sem væru að afhenda bú sín til yngri kynslóða. -
Orkumál
Alþingiskosningar ber brátt að garði. Þar skipar undirrituð 2. sætið á lista VG í norðausturkjördæmi. Ég bý á Björgum í Kinn í Þingeyjarsýslu þar sem systir mín og ég tókum við búi 2017 af foreldrum okkar. Þar er mjólkurframleiðsla, umfangsmikil jarðrækt, kornrækt og örfáar kindur.Meðal starfa minna í félagsmálum má nefna formennsku í Samtökum ungra bænda og þá hef ég setið í sveitarstjórn Þingeyjarsveitar frá árinu 2018 og er nú formaður byggðarráðs -
Þakklæti er varla nægilega sterkt lýsingarorð
„Ég þurfti að gera hlé á máli mínu því tárin bara runnu niður kinnarnar,“ segir Marta Kristín Rósudóttir verkefnastjóri hjá Krabbameinsfélagi Akureyrar og nágrennis. Dekurdagar afhentu félaginu alls 6, 7 milljónir króna og hefur upphæðin aldrei verið hærri en nú. Frá árinu 2012 hafa Dekurdagar safnað 37.850.000 kr. fyrir Krabbameinsfélag Akureyrar -
Fjórtándi jólasveinninn hjá Freyvangsleikhúsinu
Fjórtándi jólasveinninn er frumsamið jólaverk eftir Ásgeir Ólafsson Lie sem segir sögu af hinum hefðbundnu jólasveinunum 13 sem og Grýlu, Leppalúða og jólakettinum. Nema í þessu leikverki eru jólasveinarnir ekki bara þrettán heldur er þarna sá fjórtándi sem enginn átti von á. Leikritið verður frumsýnt hjá Freyvangsleikhúsinu á laugardag, 23. nóvember og verður sýnt á aðventunni. -
Dásamlegt og gefandi að starfa í kvenfélagi
„Það er dásamlegt að starfa í kvenfélagi. Þetta er yndislegur félagsskapur, gefandi á allan hátt. Við skemmtum okkur vel, látum gott af okkur leiða en vinnum okkar verk yfirleitt í hljóði og erum ekki að auglýsa það sérstaklega þó við gerum góðverk,“ segir Auður Thorberg formaður Kvenfélagsins Hjálparinnar í Eyjafjarðarsveit. -
Mikil ásókn í íbúðir á vegum Bjargs á Húsavík
Óhætt er að segja að mikill áhugi sé á íbúðum sem Bjarg íbúðafélag er að byggja á Húsavík í samstarfi við Norðurþing, en þetta kemur fram á heimasíðu Framsýnar í dag. -
Litlu jólin á sjó!
Áralöng hefð er fyrir því að áhafnir fiskiskipa Samherja haldi litlu jól í aðdraganda jólanna. Kokkarnir töfra þá fram hverja kræsinguna af annarri. Litlu jól áhafna Kaldbaks og Snæfells voru haldin hátíðleg á dögunum. -
Boðað verkfall lækna mun hafa áhrif á þjónustu SAk.
Félagsmenn í Læknafélagi Íslands hafa samþykkt verkfallsboðun og hafi ekki samist skellur boðað verkfall lækna á eftir nokkra daga eða um miðnætti aðfaranótt mánudagsins 25. nóvember n.k. -
Hvítasunnukirkjan styrkir Hollvinasamtök
Hollvinasamtök Sjúkrahússins á Akureyri fengu afhentan rausnarlegan peningastyrk frá Hvítasunnusöfnuðinum, alls 800 þúsund krónur nýverið.
