20. nóvember - 27. nóvember - Tbl 47
“Jónas með hreim” á degi íslenskrar tungu
Það er stundum leiðinlegt að tala með hreim. Og ruglandi, til dæmis þegar maður (ég) segir „jólaverkstæði“ í stað þess að segja „hjólaverkstæði“. En það er líka skemmtilegt að tala með hreim. Sem krakki í Þýskalandi fannst mér alltaf gaman að hlusta á einhvern sem talaði þýsku pínulítið öðruvísi. Mér fannst eins og fólk væri að segja ævisögu sína þegar það talaði með hreim og um leið var það eins og að ferðast. Það kenndi mér mikið að vera umkringd fólki sem talaði með hreim.
Mér finnst ennþá mjög skemmtilegt að lesa um reynslu þeirra sem eru að læra nýtt tungumál.
Hvað þetta varðar mæli ég t. d. með greininni “From Mother Tongue to Linguistic Mother” eftir Yoko Tawada (2006), en þar talar Yoko um breytingarnar á kyninu í þýskri málfræði og það hvernig hún sá fyrir sér dótið sem lá á skrifborðinu fyrir framan hana. Henni fannst þetta áhugavert, af því að í málfræði móðurmáls hennar japönsku er auðvitað ekkert kyn. Hún byrjaði að kalla ritvélina, sem var það eina sem var kvenkyns á skrifborðinu hennar "Sprachmutter". Hún segjir það hafa hjálpað sér mikið að hafa haft þessa “tungumálamóður” í nýju landi.
Innflytjendum á Íslandi hefur fjölgað á undanförnum árum. Staðan á Akureyri er sú að 5 prósent íbúanna eru innflytjendur. Þetta þýðir að fólk talar orðið íslensku með pólskum, litháískum, taílískum, lettlenskum, þýskum...hreim. Maður heyrir hér og þar einhvern vera að segja eitthvað eins og til dæmis “jólaverkstæði” þegar hann meinar “hjólaverkstæði”
Það að heyra fólk vera að æfa sig í íslensku er vísbending um það að mörgum innflytjendum langar til að læra íslensku. Á Akureyri gefst t. d. kostur á að læra hana í Símenntunarmiðstöð Eyjarfjarðar (SÍMEY).
Til að hjálpa fólki sem er að læra hana er auðvitað mikilvægt að nægjanlegt framboð sé af námskeiðum. Á sama tíma skiptir máli að gefa fólki tækifæri á að æfa sig að nota tungumálið í daglegu lífi og að byggja upp sjálfstraust þess, svo að fólk treysti sér oftar að nota tungumálið.
Skapandi skrif og list geta hjálpað fólki að læra tungumál. Eitt dæmi um þetta er smásögusamkeppni fyrir börn sem eru af erlendum uppruna og búa á Akureyri, en þau voru hvött til að senda inn smásögu eða ljóð á íslensku. Upplestur og verðlaunaafhending í ljóða og smásögusamkeppni grunnskólabarna af erlendum uppruna, fer fram á Amtbókasafninu, laugardaginn 17. nóvember, frá kl. 11 til 12.
„Jónas með hreim“ er hátíð í tengslum við dag íslenskrar tungu (16.11). Markmið hátíðarinnar er að kynna íslenskuna í öllum þeim fjölbreyttu hljómbrigðum sem finnast og vekja athygli á að íslenskan sameini okkur öll sem hana tölum, hvort sem hún er okkar fyrsta tungumál, annað eða þriðja. Hátíðin fer fram dagana 15.-17. nóvember á ýmsum stöðum í bænum. Alþjóðastofa / Multicultural Council of Akureyri heldur utan um alla viðburði hátíðarinnar í samstarfi við aðrar stofnanir, hópa, samtök og einstaklinga.
Samstarfs- og styrktaraðilar eru: Akureyrarbær, Akureyrarstofa, Alþjóðastofa, Amtsbókasafnið á Akureyri, Eyþing, Háskólinn á Akureyri, KEA, Listasafnið á Akureyri, Minjasafnið á Akureyri, Norðurorka og Penninn Eymundsson.
Verið hjartanlega velkomin!
Nýjast
-
FVSA kannar áhuga stéttarfélaga á Norðurlandi til sameiningar
„Þetta er hugmynd sem vert er að skoða og fróðlegt að sjá hver viðbrögð félaganna verða,“ segir Eiður Stefánsson, formaður Félags verslunar- og skrifstofufólks á Akureyri og nágrenni (FVSA). Nýlega sendi hann erindi til tíu stéttarfélaga á Norðurlandi til að kanna vilja þeirra til samtals um útfærslu á öflugu deildarskiptu stéttarfélagi á svæðinu. -
Reynsla mín af smíðakennslu á Akureyri. Aldarfjórðungur í baksýn.
Í Menntastefnu Akureyrarbæjar segir: „Verkviti er gert hátt undir höfði til þess að börn nái í síauknum mæli að tengja saman hug og hönd í skapandi umhverfi. Akureyrarbær hefur ríkan metnað til þess að í hverjum skóla starfi hæft og öflugt fólk og að eftirsóknarvert sé að starfa þar. Stuðningur skólayfirvalda við starfsþróun leikur þar stórt hlutverk“. Skipulag skóla gerir ráð fyrir samvinnu starfsfólks, sveigjanleika í skipulagi, teymiskennslu og samþættingu námsgreina“ (Menntastefna Akureyrarbæjar, 2020-2025). -
Örugg skref um allt land.
Heilbrigðiskerfið okkar er hjartað í því velferðarsamfélagi sem tekist hefur að byggja upp á Íslandi. Á yfir 40 fundum sem Samfylkingin bauð til um allt land til að ræða heilbrigðis- og öldrunarmál var ljóst að sinnuleysi og fyrirhyggjuskortur undanfarinna ríkisstjórna er að hola innan öryggistilfinningu fólks. Ekki síst í okkar kjördæmi þar sem vegalengdir eru langar, veður viðsjál og langt til Reykjavíkur. Að heilsugæslan neyðist til að reiða sig á íhlaupalækna til að bjarga vandanum tímabundið stoðar lítt. Það byggir ekki upp það traust og samfellu sem þarf til að fólk njóti þess margháttaða ávinnings sem rannsóknir hafa sýnt að fylgi því að hafa fastan heimilislækni. Enda settum við það sem okkar fyrsta heit í nýju framkvæmdaplani heilbrigðismála til tveggja kjörtímabila. Við erum tilbúin. -
Búsetutengd mismunun í heilbrigðisþjónustu, í boði einkavæðingar og heilbrigðisráðherra Framsóknar.
Búsetutengdur munur á notkun þjónustu sérgreinalækna er mjög mikill. Íbúar dreifbýlis nota þjónustuna mun minna en höfuðborgarbúar og íbúar Vestfjarða og Austfjarða minnst allra, nefnilega þrisvar sinnum minna en höfuðborgarbúar. Lýðheilsuvísar benda ekki til þess að íbúar í dreifbýli séu heilsubetri en höfuðborgarbúar. Nærtæk skýring á þessum mun er að kaupandi þjónustunnar, ríkið, lætur sig engu varða hvar þjónustan er veitt og hún hefur nær öll byggst upp í Reykjavík. Í versta falli er afleiðingin sú að þau sem búa næst þjónustunni nýta hana umfram þörf og hin sem fjær búa minna en æskilegt væri. Hvoru tveggja er hættulegt og brýnt að rýna lög og hvort þeim er fylgt. -
Svik við launafólk: Loforð um samráð brotin með gegndarlausum gjaldskrárhækkunum
Anna Júlíusdóttir formaður Einingar Iðju skrifar bréf til bæjarstjórnar Akureyrar í dag sem birt er að heimasíðu félagsins, það lætur hún í ljós mikla óánægju með boðaðar hækkanir hjá hinum ýmsu fyrirtækjum og stofnunum bæjarins og er óhætt að segja að Önnu sé misboðið. „Við erum tilbúin til uppbyggilegs samtals,“ sögðum við í júlí þegar bæjaryfirvöld á Akureyri boðuðu breytingar á gjaldskrám. Við fögnuðum loforðum um samráð, um víðtækt samtal við hagsmunaaðila og um reglulegt endurmatsferli þar sem allir kæmu að borðinu. Nú aðeins fjórum mánuðum síðar stendur eftir sársaukafullt svik á trausti launafólks. Í stað samtals og samráðs virðast vera að raungerast víðtækar gjaldskrárhækkanir sem eru hrein árás á kaupmátt launafólks. -
Vegamálin liggja þungt á Grímseyingum
Vegamál liggja þungt á heimamönnum í Grímsey. Bundið slitlag var sett á götur þar árið 1994 og aftur árið 2014, en þá var verkið ekki klárað almennilega, „því það mátti bara setja á ákveðið marga kílómetra,“ eins og það er orðað í bókun hverfisnefndar. -
Gripmælar, róbótar og ratleikur á Opnum degi Um 300 framhaldsskólanemendur lögðu leið sína í Háskólann á Akureyri
Stuðið var gífurlegt á dögunum þegar um 300 framhaldsskólanemendur heimsóttu Háskólann á Akureyri á Opnum degi. Skólinn hefur gert þetta í mörg ár í góðu samstarfi við náms- og starfsráðgjafa í framhaldsskólum á norðaustursvæðinu. -
Óska eftir frambjóðendum sem eru tilbúnir í alvöru breytingar!
Ég óska eftir breytingum svo að ég og allir aðrir menntaðir Heilsunuddarar viti hvað við eigum að kjósa í komandi alþingiskosningum. -
Lítið að frétta í lífi án frétta á landsbyggðunum
Af þeim 27 fjölmiðlum sem hlutu rekstrarstuðning til einkarekinna fjölmiðla 2024 voru 13 staðbundnir fjölmiðlar og af þeim 10 staðsettir utan höfuðborgarsvæðisins. Hver og einn af þessum staðbundnu miðlum þjónar gríðarlega mikilvægu hlutverki í sinni heimabyggð og styrkveitingin því sannarlega fagnaðarefni.
