20. nóvember - 27. nóvember - Tbl 47
Þankar Ingólfs XXI
Sundlaug Akureyrar í þá daga
Ógn var erfitt í æsku að skilja þá þversögn að samviskusemi á einu sviði gæti orðið til tjóns á öðru. Til hvers að reyna að leggja sig fram og gera allt sem best ef sá gjörningur varð til þess að eitthvað allt annað og óskylt rynni út í sandinn? Þessar vangaveltur þutu í gegnum höfuðið þegar ykkar einlægur gekk út af skrifstofu Hannesar J. Magnússonar skólastjóra eftir að hafa tekið fullnaðarbróf frá Barnaskólanum eina. Sá mæti maður hafði að prófum loknum kallað mig á sinn fund og bauð mér sæti með alvörusvip. Ég velti fyrir mér hvort ég hefði gert eitthvað af mér. Hvað var að gerast?
Skólastjórinn hóf mál sitt blíðlega og sagði að ég hefði staðið mig vel á prófunum en hins vegar væri ekki unnt að ganga frá fullnaðarprófsskírteini vegna þess að mig vantaði sundið. Ef ég réði ekki bót á því yrði því miður ekki um frekari skólagöngu að ræða. Ég stundi upp að ég hafi þurft að fara strax á vorin eftir að skólanum lauk í sveitina til að hjálpa við sauðburðinn og þá var ekki búið að opna sundlaugina. Það væri ástæða þess að ég hefði aldrei farið í sund enda hefði ég hlutverki að gegna í sveitinni og vildi ekki bregðast fólkinu þar. Hannes spurði hvort ég gæti ekki komið á sundnámskeið um haustið. “Þá verð ég í göngum og svo kemur sláturtíðin,” sagði ég og taldi öll tormerki á því. Skólastjórinn andvarpaði og sagði góð ráð vera orðin nokkuð dýr því reglur gerðu ráð fyrir að allir taki sundprófið.
Þarna sat ég eins og klessa og allt benti til að námsferli mínum væri lokið vegna þess að ég hefði aldrei komist í sund! Þess í stað hafði ég alltaf þotið í sveitina á hverju vori til að hjálpa við sauðburðinn, heyskapinn, göngur og svo sláturtíðina. Sveitastörfin heilluðu mig og þar upplifði ég þá miklu lífsnautn að vinnuframlag mitt skipti máli og mér treyst til margra vandasamra verka. Sem ég horfði á skólastjóra minn í þessari vonlausu stöðu þótti mér ég vera eins og einmana ánamaðkur á miðju malbikuðu stræti þar sem engu skipti hvert skriðið væri; allt jafn vonlaust. Hvað var til ráða? Að lokum sagðist ég ætla reyna að fá mig lausan að loknum engjaslætti og gæti þá vonandi mætt í sundkennslu eftir miðjan september um haustið. Hannes samþykkti þessa tillögu og við skildum sáttir.
Á tilsettum tíma um haustið var ég mættur í skúrinn norðan við sundlaugina skrýddur glænýjum sundbuxum. Hikandi gekk ég þrettán vetra niður til laugar þar sem Tryggvi Þorsteinsson sundkennari tók mér opnum örmum. Hann afhenti mér kork og kút og leiðbeindi hvernig ég ætti að taka fyrstu sundtökin. Eftir hálfan mánuð var ég talinn syntur, tók prófið og allar götur greiðar til frekara náms. Samt nagaði samviskan mig að hafa brugðist velgerðarfólki mínu í sveitinni. Á móti kom að ég gat haldið áfram skólagöngu. Sannaðist enn einu sinni að vandasamt getur verið að þjóna samviskunni á einu sviði án þess að vinna gegn henni á öðru.
Ingólfur Sverrisson
Nýjast
-
Eignarhald bænda á jörðum tryggir hag þeirra best
Umræða um jarðir, jarðaviðskipti og kynslóðaskipti í landbúnaði er og á að vera fyrirferðarmikil í umræðu um stöðu sveitanna. Enda var málefnið eitt helsta umræðuefni á haustfundum Bændasamtaka Íslands. Uppkaup og jarðasöfnun fjárfesta og samkeppnisstöðu landbúnaðar. Um stöðu ungra bænda og eldri bænda sem væru að afhenda bú sín til yngri kynslóða. -
Orkumál
Alþingiskosningar ber brátt að garði. Þar skipar undirrituð 2. sætið á lista VG í norðausturkjördæmi. Ég bý á Björgum í Kinn í Þingeyjarsýslu þar sem systir mín og ég tókum við búi 2017 af foreldrum okkar. Þar er mjólkurframleiðsla, umfangsmikil jarðrækt, kornrækt og örfáar kindur.Meðal starfa minna í félagsmálum má nefna formennsku í Samtökum ungra bænda og þá hef ég setið í sveitarstjórn Þingeyjarsveitar frá árinu 2018 og er nú formaður byggðarráðs -
Þakklæti er varla nægilega sterkt lýsingarorð
„Ég þurfti að gera hlé á máli mínu því tárin bara runnu niður kinnarnar,“ segir Marta Kristín Rósudóttir verkefnastjóri hjá Krabbameinsfélagi Akureyrar og nágrennis. Dekurdagar afhentu félaginu alls 6, 7 milljónir króna og hefur upphæðin aldrei verið hærri en nú. Frá árinu 2012 hafa Dekurdagar safnað 37.850.000 kr. fyrir Krabbameinsfélag Akureyrar -
Fjórtándi jólasveinninn hjá Freyvangsleikhúsinu
Fjórtándi jólasveinninn er frumsamið jólaverk eftir Ásgeir Ólafsson Lie sem segir sögu af hinum hefðbundnu jólasveinunum 13 sem og Grýlu, Leppalúða og jólakettinum. Nema í þessu leikverki eru jólasveinarnir ekki bara þrettán heldur er þarna sá fjórtándi sem enginn átti von á. Leikritið verður frumsýnt hjá Freyvangsleikhúsinu á laugardag, 23. nóvember og verður sýnt á aðventunni. -
Dásamlegt og gefandi að starfa í kvenfélagi
„Það er dásamlegt að starfa í kvenfélagi. Þetta er yndislegur félagsskapur, gefandi á allan hátt. Við skemmtum okkur vel, látum gott af okkur leiða en vinnum okkar verk yfirleitt í hljóði og erum ekki að auglýsa það sérstaklega þó við gerum góðverk,“ segir Auður Thorberg formaður Kvenfélagsins Hjálparinnar í Eyjafjarðarsveit. -
Mikil ásókn í íbúðir á vegum Bjargs á Húsavík
Óhætt er að segja að mikill áhugi sé á íbúðum sem Bjarg íbúðafélag er að byggja á Húsavík í samstarfi við Norðurþing, en þetta kemur fram á heimasíðu Framsýnar í dag. -
Litlu jólin á sjó!
Áralöng hefð er fyrir því að áhafnir fiskiskipa Samherja haldi litlu jól í aðdraganda jólanna. Kokkarnir töfra þá fram hverja kræsinguna af annarri. Litlu jól áhafna Kaldbaks og Snæfells voru haldin hátíðleg á dögunum. -
Boðað verkfall lækna mun hafa áhrif á þjónustu SAk.
Félagsmenn í Læknafélagi Íslands hafa samþykkt verkfallsboðun og hafi ekki samist skellur boðað verkfall lækna á eftir nokkra daga eða um miðnætti aðfaranótt mánudagsins 25. nóvember n.k. -
Hvítasunnukirkjan styrkir Hollvinasamtök
Hollvinasamtök Sjúkrahússins á Akureyri fengu afhentan rausnarlegan peningastyrk frá Hvítasunnusöfnuðinum, alls 800 þúsund krónur nýverið.
