Grunnskólakennarar standa vörð um velferð barna

Helga Dögg Sverrisdóttir.

Í umræðunni um vána sem geisir um heimsbyggðina hafa grunnskólarnir oft borið á góma. Skiptar skoðanir eru meðal grunnskólakennara um mikilvægi þess að halda skólastarfinu áfram. Margir óttast smit eða smita börnin. Kannski óþarfa áhyggjur. Í ljós hefur komið að veiran leggst sem betur fer síður á börn. Eins og Kári Stefánsson segir; „Númer eitt, börn og unglingar smitast síður en fullorðnir. Ef þau smitast þá veikjast þau jafnframt minna.“

Sem trúnaðarmaður í grunnskóla hvatti ég grunnskólakennara með undirliggjandi sjúkdóma að draga sig í hlé, það sama og sóttvarna- og landlæknir gerðu. Ég verð að trúa því að yfirvöld haldi hönd yfir þá kennara sem tóku þá ákvörðun, heilsu sinnar vegna, og hýrudragi þá ekki. Sennilega búið að stoppa þann leka.

Starf grunnskólakennara hefur breyst. Nú er skipulag og framkvæmd kennslu með allt öðrum hætti. Margir ganga svo langt og benda á að hér sé um pössun að ræða. Stangast svolítið á við það sem fræðin halda fram, að allt sem við gerum sé nám. Nemendur fá hvoru tveggja formlegt og óformlegt nám í skólunum í dag.

Nemendur læra um veiru og smit. Nemendur læra um mikilvægi hreinlætis. Nemendur læra að breyta þurfi skólastarfi með litlum fyrirvara. Nemendur læra og upplifa að fullorðna fólkið passi upp á það. Nemendur læra að kennarar séu sveigjanlegir í vinnubrögðum og störfum. Nemendur læra annars konar vinnubrögð við nám, s.s. aukna fjarkennslu. Eldri nemendur læra meira um sjálfstæð vinnubrögð og aukna ábyrgð á eigin námi. Nemendur kryfja eigin styrkleika og veikleika í fjarnámi sem og við breyttar aðstæður. Yngri nemendur halda áfram að læra það sem kennt er í skólum öllu jöfnu, lestur, stærðfræði o.fl. Nemendur sinna líka óformlegtu námi. Sumar námsgreinar breytast eins og íþróttir. Útivera með hreyfingu er meiri nú en áður. Margir kennarar hafa hreyfingu fast í stundatöflunni, bæði inni og úti. Ekkert bannar að kennarar fari í góðan göngutúr með nemendur, læra á nærumhverfið. Hér er ekki um tæmandi lista að ræða. Þegar vorið lætur á sér kræla bætist útikennsla við.

Á krefjandi tímum þarf annars konar hugsun og framkvæmd í grunnskólanum. Það ástand og sú kennsla sem hefur staðið nemendum til boða er krefjandi fyrir kennara. Nemendur þreytast sem og kennarar vegna íþyngjandi en nauðsynlegra reglna sem og verulegra breytinga í skólastarfi. Nú ríður á að starfsmenn sameinist í að létta undir hvor með öðrum, með öllum tiltækum ráðum. Mikilvægt er að aðstoða þann sem óskar eftir hjálp. Við verðum að virða að ekki eru allir jafn sterkir til starfans undir þessu álagi. Það er í lagi að beygja af og óska eftir hjálp. Vænti þess að allir stjórnendur bregðist við slíkum beiðnum.

Kennarar við erum mennsk, ekki ,,súperman“ úr kvikmynd sem getur bjargað öllu. Betra er að biðja um hjálp fyrr en seinna.

Bæjarfélagið getur lagt sitt að mörkum og óskað eftir bakvarðasveit grunnskólakennara sem eru tilbúnir að koma tímabundið inn til að létta álagi af kennurum. Slíkt er gert innan heilbrigðis- og félagsgeirans.  Hér með hvet ég fræðsluyfirvöld á Akureyri að hefja undirbúning að slíkri bakvarðarsveit til að grípa til þegar skólastarf hefst að nýju eftir páskafrí grunnskólanna. Ég hef áhyggjur af að hluti grunnskólakennara snúi ekki aftur eftir páskafrí en vonandi eru þær áhyggjur innistæðulausar.

Samkvæmt orðum sérfræðinga mun þessu ástandi vart linna fyrr en í maí og jafnvel síðar. Því gætum við verið að tala um breytt skólastarf það sem eftir lifir skólastarfsins. Grunnskólakennarar hafa staðið vörð um velferð og heilsu nemenda og skólastarfið. Þeir hyggjast halda því áfram ákveði stjórnvöld að halda skólum opnum.

Ég vil nota tækifærið og þakka stjórnendum Síðuskóla á Akureyri fyrir gott skipulag á óvissutímum. Þeir hafa hlustað á raddir kennarar, bætt og breytt eftir því sem hægt er og létt undir með kennurum. Stjórnendur hafa  auk þess  séð til þess að starfsmenn fái glaðning með kaffinu af og til, þarf ekki mikið til að gleðja starfsmenn á álagstímum. Vona að kennarar úr öðrum skólum bæjarins hafi sömu sögu að segja.

Ég óska öllum starfsmönnum grunnskólanna gleðilegra páska og minni á mikilvægi þess að hlaða rafhlöðurnar fyrir næstu törn.

-Helga Dögg Sverrisdóttir, grunnskólakennari og trúnaðarmaður í Síðuskóla á Akureyri.