Götuhornið - Formaður LEHÓ skrifar

Á götuhorninu má búast við öllum.

Ég og strákarnir erum búnir að vera að lesa Götuhornið en það var reyndar lesið það fyrir mig af því að ég er dislexískur og svoleiðis en ég er samt ekkert heimskur sko.  En það eru bara einhverjir að skrifa um Akureyri og eitthvað þannig svona sveitasjitt. Þú veist - við erum líka fólk sko.  Við megum vera líka með og ég bara - þú veist - ef þetta kemur ekki í Götuhorninu þá....  Ókey - allavega þá vitum við hvar þú átt heima.

Þegar það var kosið mig af strákunum sem formaður Landssamtaka endurkomumanna á Hólmsheiði (LEHÓ) vildi ég bara gera mitt. Skila mínu til samfélagsins. Maður er ekkert bara eitthvað rusl. Við erum menn og samfélagið skuldar okkur alveg. Það vita bara ekki allir að því og ég þarf bara að koma til dyranna eins og ég er fæddur. 

 Ég hef alveg komið til Akureyrar sko og það var geggjað.  Ég var í vinnuferð af því að það var sagt mér og vinum mínum að klippa putta af gaur þarna og þú veist, við vönduðum okkur eins og við gátum en þú veist - ég er ekkert fullkominn. Það er ekkert hægt að drekka kál úr ausunni þó það sé komið og það fór allt í fjandaskolun af því að gaurinn sagði okkur aldrei að hann væri ekki hann. En allavega var geggjað að vera á Akureyri. Allir að fá sér popp og kók og sami gaurinn á allt kók í bænum og lögguna líka.  Hann er bara hundgamall og er boss alveg frá því í gamla daga. Samt aldrei komið á Hraunið eða neitt. Og geggjað næs Akureyringarnir. Þeir eru bara alveg til í að lána manni bílinn sinn til að komast í bæinn aftur. Það þarf ekki einu sinni að tala við þá. Labba bara að næsta húsi og annaðhvort eru lyklarnir í eða maður sækir þá inn í húsið. Svona fólk er malt jarðar og bara - takk fyrir mig. En taxagaurarnir eru fýlupokar og það var logið því í síðasta Götuhorni að þeir væru eitthvað næs.

Félagið er alveg líka að hugsa um aðra. Hjálparsveitagaurana til dæmis. Þeir eru alveg búnir á því. Búnir að passa Grindavík alveg mikið og fá ekki einu sinni að hirða draslið sem var skilið eftir.  Gaurarnir frá RÚV eru þeir einu sem hafa fengið að prófa.  Þeir kunna bara ekki á dyrabjöllur með myndavélunum og þyrftu að fara einn hring í Hólmsheiðinni. Er ekki einhver endurmenntunarsjóður eða eitthvað að styrkja námskeið og þannig? Ég gæti alveg tekið smá búnt og kennt þeim.  En semsagt - hjálparsveitarmennirnir eru þreyttir og það er búið að segja dómstólunum að passa Grindavík í staðinn. Þeir eru alveg núna bissí í að einhver Jón Steinar er að reyna að hjálpa einhverjum gaur að fá að fara heim til sín. Skrítið að það þurfi dómara til að segja að maður fái að fara heim til sín.  Þegar ég hugsa um það þarf löggan reyndar alltaf dómara til að hún megi fara heim til mín. Kannski er það svoleiðis. Svo er fréttamenn með eitthvað svona félag eins og LEHÓ sem vill  fá að gá hvort það sé hægt að komast eitthvað inn í húsin. Þá brjálumst við sko.  Við förum í Samkeppniseftirlitið. Það er ekki sanngjarnt að einn eins og RÚV fái frítt spil en við í LEHÓ séum útundan. Það er bara eins og Fellaskóli aftur og einelti. Er ekki til einhver jafnteflisregla? Það er alltaf verið að jaðarsækja okkur. Lífið okkar er ekkert neinar dansandi rósir. Við megum líka komast að kjötfjöllunum.

Það var sagt mér að það væri hætt að setja íslenska fánann á Alþingishúsið og búið að skipta yfir í palestínska fánann. Einhver varð brjálaður og þá var bara sagt honum að hann væri vondur og allt vitlaust af því að hann vildi ekki sækja eitthvað fólk. Það er ekkert alltaf sótt fólk. Það var ekki einu sinni sótt mömmu þegar ég var í fangelsinu í Tælandi útaf engu sem ég hafið ekki einu sinni aldrei verið saklaus af. En ef það er ekki hægt að sækja fólk af því að það er enginn tími þá má löggan alveg hætta að sækja mig.  Það er ekkert alltaf sem ég vil láta sækja mig. Og þá er það svolítið eins og að sækja vatnið út á túnið finnst mér.

En ég forkenni Grindvíkingum. Ég ætla að láta strákana ákveða á næsta fundi að við förum allir í fjáröflunarferð til Akureyrar. Það er víst einhver svaka ríkur kalla þar. Við erum kannski glæpamenn en við erum samt ekki vondir.