Fiskistofa vill banna netaveiðar göngusilungs í Skjálfanda
Þann 11. maí sl. tók Skipulags- og framkvæmdaráð Norðurþings fyrir erindi frá Jóni Helga Björnssyni f.h. Veiðifélags Laxár í Aðaldal, Páli Ólafssyni f.h. Veiðifélags Mýrarkvíslar og Guðmundi Helga Bjarnasyni f.h. Veiðifélags Reykjadalsár og Eyvindarlækjar. Erindið var jafnframt sent til Fiskistofu en þar óska viðkomandi eftir því að bann verði lagt við netaveiðum á göngusilungi í sjó í Skjálfandaflóa.
Ráðið hafnaði erindinu á þeim forsendum að útgáfa veiðileyfa fyrir landi Húsavíkur geti með auðveldum hætti farið saman með starfsemi veiðifélaga í Norðurþingi án þess að starfsemi veiðifélaganna sé ögrað á nokkurn hátt. „Úthlutun þeirra 10 netaveiðileyfa sem Norðurþing auglýsir laus til umsókna á hverju ári er til verulegrar ánægju og aukningar lífsgæða þeirra íbúa Norðurþings sem hljóta. Með áður auglýstum netaveiðileyfum er sveitarfélagið aðeins að nýta lögbundinn rétt sinn til nýtingar þeirra auðlinda sem falla innan lands sveitarfélagsins og eru því Norðurþings með réttu, á þann sama hátt og veiðifélögin nýta sinn lögbundna rétt til sölu þeirra veiðileyfa sem tilheyra þeim á forsendum eignarhalds,“ segir í bókun ráðsins.
Hafrannsóknarstofnun mælir með banni
Skipulags- og framkvæmdaráði hefur nú borist erindi frá Fiskistofu um tillögur að netaveiðibanni við Skjálfanda og fær Norðurþing frest til að koma sjónarmiði sínu á málinu til Fiskistofu fyrir 4 júní nk.
Í erindinu leggur Fiskistofa að fenginni umsögn frá Hafrannsóknarstofnun til að netaveiði göngusilungs í Skjálfandaflóa verði bönnuð til fimm ára, 2021-2025. Hafrannsóknarstofnun mælir eindregið með því að bann verði lagt við veiðunum þar til ástand stofnanna batnar frá því sem nú er.
Afstaða Norðurþings er skýr. Sveitarfélagið hafnar alfarið þeim málatilbúnaði sem lagður hefur verið fram af hálfu veiðifélaga á vatnasvæði Laxár í Aðaldal og erindi til Fiskistofu byggir á til grundvallar kröfu sömu veiðifélaga um bann við nýtingu Norðurþings á hlunnindum sem fylgja sjávarjörðum í eigu sveitarfélagsins og lögvarðar hafa verið með skýrum hætti af hálfu löggjafans.
Segja veiðar vera sjálfbærar
„Ekkert bendir til annars en að þær silungsveiðar sem stundaðar hafa verið fyrir landi Húsavíkur og byggja á þeim veiðiheimildum sem Norðurþing úthlutar árlega, séu bæði varfærnar og sjálfbærar, enda heimildir Norðurþings til úthlutunar veiðileyfanna bæði skýrar og óumdeildar og byggja á gildandi lögum um nýtingu hlunninda sjávarjarða.
Ljóst er að umrædd atlaga veiðifélags Laxár í Aðaldal og annarra sambærilegra er ekki sú fyrsta þar sem sótt er með jafn ómálefnalegum hætti að löglegri nýtingu hlunninda af hálfu eigenda sjávarjarða. Til rökstuðnings kröfu Norðurþings um frávísun málsins er horft til álits Umboðsmanns Alþingis þar sem til umfjöllunar eru stjórnvaldsákvarðanir í tengslum við takmarkanir á veiðum göngusilungs í sjó líkt og nú er kallað eftir af hálfu veiðifélags Laxár í Aðaldal að Fiskistofa beiti sér fyrir. Í því áliti gagnrýnir Umboðsmaður meðal annars þann sama skort á málefnalegum sjónarmiðum sem lögð eru til grundvallar stjórnvaldsákvörðun og nú er gert, en ekki síður að rannsóknarregla stjórnsýslulaga sé ekki að fullu virt, frekar en nú. Gagnrýni, álit og niðurstaða Umboðsmanns Alþingis í tengslum við þau mál virðist því í öllum aðalatriðum einnig eiga við í því máli sem hér um ræðir.
Verði málinu fram haldið á þeim forsendum sem lagt hefur verið upp með af hálfu veiðifélaganna og Fiskistofu, byggt á jafn einhliða, haldlitlum og illa ígrunduðum gögnum og raun ber vitni, sér sveitarfélagið Norðurþing sig knúið til þess að verjast málinu af fullum þunga,“ segir í bókun ráðsins.