Íslensk ull í einangrun húsa?

Nemar í skoðunartúrnum   Mynd Óskar Þór
Nemar í skoðunartúrnum Mynd Óskar Þór

Er mögulegt að nýta ullina af íslensku sauðkindinni í einangrun húsa – í stað steinullar? Þessi spurning vaknaði í kolli nemenda í kvöldskóla Verkmenntaskólans á Akureyri í húsasmíði en þeir ásamt kennurum í byggingadeild heimsóttu þau Theodór Kr. Gunnarsson og Juliu Gunnarsson sem eru að byggja sér tæplega 185 fermetra einbýlishús í landi Bjarkar í Eyjafjarðarsveit, sem þau kalla Vörðu.

 

Í byggingunni er um margt farnar mjög nýstárlegar leiðir, m.a. er kindaull frá Þýskalandi notuð til einangrunar í bæði útveggjum og þaki.  Sagt er frá heimsókn kvöldskólanemanna á vefsíðu VMA.

 

Spöruðu mikla vinnu við járnabindingar

Húsið er á einni hæð, fimm herbergja, með valmaþaki og útveggi úr timbureiningum sem eru fingraðir saman. Steypan í sökklinum er þeim eiginleikum gædd að í stað steypustyrktarjárns eru notaðar koltrefjastangir til þess að binda steypuna saman. Með þessu sparaðist mikil vinna við járnabindingu. Heildarkostnaður við tréfjarnar í sökkul og gólfplötu var um 200 þúsund krónur.

Gólfhiti er í votrýmum en að öðru leyti er hitalögnin innbyggð í veggjaklæðninguna. Þakviðir hússins eru mjög voldugir, tilsniðnir og koma frá Ítalíu. Í stað þess að nota gifsplötur í milliveggi, eins og algengast hefur verið síðustu ár, eru notaðar leirplötur.

Áhersla lögð á öndun hússins

Allt timbur í húsið kom tilsniðið og var búið að fræsa fyrir lögnum. Þakviðirnar voru sagaðir í gráðum og lengdum. Í þaki er kindaull til einangrunar og einnig er m.a. notaðar trétrefjaplötur. Lögð er mikil áhersla á öndun hússins, að það geti loftað sig út í gegn. Einnig var mikið lagt upp úr umhverfisþættinum og að lágmarka segulsvið lagna með því t.d. að jarðtengja rafmagnsdósir, álskerma rafmagnskapla og setja koparnet í innveggi svefnherbergja. Val á byggingarefnum í húsinu hefur haft þann græna þráð að lágmarka kolefnissporið eins og kostur er.

Nýjast