20. nóvember - 27. nóvember - Tbl 47
Línan í okkur öllum
Það þarf ekki að orðlengja það að aðstandendur Freyvangsleikhússins eru metnaðarfullur hópur áhugafólks um leiklist í héraði. Þegar litið er til baka sést að á liðnum árum hefur verið ráðist í hvert stórvirkið á fætur öðru. Gamanleikir, söngleikir, og barnaleikrit hafa verið flutt fullmönnuð þrátt fyrir að efni og aðstæður þrengi að. Á föstudaginn í síðustu viku frumsýndi Freyvangsleikhúsið leikverk byggt á fyrstu bók Astridar Lindgren um hina óviðjafnanlegu Línu, Línu langsokk.
Bókin um Línu langsokk er samin á árum seinni heimsstyrjaldarinnar en eftir því sem Karin Nyman, dóttir Astridar, hefur látið hafa eftir sér þá varð Lína langsokkur til af því að hún heimtaði að mamma sín segði sér sögu af stelpu sem héti þessu skrítna nafni frekar en að lesa upphátt fyrir hana úr hefðbundinni barnabók. Lína er eins konar ofurstúlka og vinsældir hennar benda til þess að börn um víða veröld sjái í henni eitthvað sem þau dreymir um að geta sjálf. Lína langsokkur, eða Sigurlína, Rúllugardína, Nýlendína, Krúsímunda, Efraímsdóttir Langsokkur er ofursterk, kjörkuð, réttsýn, heiðarleg og hjálpsöm.
Eins og jafnan áður hefur því ágæta fólki sem er í forsvari fyrir Freyvangsleikhúsið tekist að fá til sín leikstjóra sem kann á hlutum skil. Gunnar Björnsson hefur víða komið við bæði í leikhúsi, sjónvarpi og kvikmyndum. Það er ljóst að hann hefur sérstaklega gott laga á börnum en unga fólkið á sinn stóra þátt í því hversu vel lukkuð sýningin er. Gunnari hefur líka tekist með miklum ágætum að virkja hæfileika aðalpersónunnar Jóhönnu Kristínar Andradóttur sem leikur Línu. Jóhanna er Lína á því leikur enginn vafi. Í túlkun sinni er hún kraftmikil og lífsglöð. Jóhanna sýnir okkur umhyggja Línu fyrir vinum sínum á sannfærandi hátt án þess að vera með einhverja væmni. Hún sýnir þeim sem hún tekst á við í verkinu líka fulla virðingu þótt manni finnist viðkomandi ekki alltaf eiga það skilið.
Helstu meðleikendur Línu eru systkinin Tommi, Símon Birgir Stefánsson og Anna, Embla Björk Jónsdóttir. Þótt hlutverk Línu sé óneitanlega mjög krefjandi, en hún ber sýninguna uppi frá upphafi til enda, þá skiptir miklu að þau sem fara með hlutverk Tomma og Önnu nái því jafnvægi í leik sínum sem gerir Línu skiljanlega sem manneskju. Þetta eru vel uppalin börn frá góðu heimili og Lína er einfaldlega ranghverfan á því sem þeim hefur verið kennt. Lærðar greinar hafa verið skrifaðar um boðskap verksins og sýnist sitt hverjum. Hvað sem öðru líður þá lætur Lína illa ígrundaðar hegðunarreglur hinna fullorðnu aldrei stöðva sig en gerir þó aldrei lítið úr þeim sem hún tekst á við í það og það skiptið. Rannsóknir sýna reyndar að börn líta sjaldnast á Línu sem fyrirmynd en flest vildu þau eiga hana að vini.
Eins og nær allar sýningar Freyvangsleikhússins á liðnum árum þá er Lína langsokkur mannmörg sýning og ótrúlegt hvað vel hefur tekist að manna hlutverkin. Það kom mér ánægjulega á óvart hversu skemmtilegir þeir félagar Hr. Níels (apinn), Elfa Rún Karsldóttir og Litli Karl (hesturinn), Sindri Snær Konráðsson, voru. Þeir gáfu sýningunni tvímælalaust aukin ævintýrablæ ekki síður en sjóræningjar, löggur og kjarklitlir innbrotsþjófar. Svo var það Fr. Prússolína, Helga Dögg Jónsdóttir, fulltrúi valdsins sem „einstæðingurinn“ Lína þarf að takast á við út í gegnum verkið. Helga Dögg sýnir okkur sérlega einstrengingslegan fulltrúa barnaverndaryfirvalda. Henni er þó ekki alls varnað eins sjá má í lokin en stympingar hennar og Línu bjóða upp á mikinn ærslagang og læti. Svipaða sögu má segja um kennslukonuna, Erla Ruth Möller, sem þó er ekkert nema gæskan. Hún vill þó fyrir alla muni halda uppi aga í bekknum sínum. Aðrir leikarar skila sínu af mikilli prýði og auðvitað er mikils um vert að Hr. Langsokkur er mikill á velli og trúverðugur sem óforbetranlegur sjóræningi sem siglir um höfin sjö en gleymir þó ekki að vitja dóttur sinnar hvað sem á gengur.
Sýningin nýtur þess svo að hafa afbragðsgóða hljómsveit, undir stjórn Gunnars Möllers, sér til stuðnings. Danshöfundarnir Harpa Lísa Þorvaldsdóttir og Karen Huld Björgvinsdóttir eiga lof skilið fyrir sitt framlag. Dansar í sýningunni og hreyfingar leikaranna almennt voru með miklum ágætum og gerðu það að verkum að sýningin var eins vel samhæfð og raun bar vitni.
Lína langsokkur er frábært verk og þörf ábending um að ímyndunarafl og lífsgleði er orka sem getur stutt okkur í baráttunni gegn illa grunduðum boðum og bönnum. Fimm ára gömul stúlka sem sat fyrir aftan mig sagðist vera að „deyja úr spenningi“ rétt áður en sýningin hófst. Þegar henni lauk átti sú stutta í erfiðleikum með að finna nógu sterk orð til að lýsa því hversu frábær sýningin hefði verið. Af andlitum hinna fullorðnu mátti lesa að þeim hafði heldur ekki leiðst á meðan sýningunni stóð.
-Ágúst Þór Árnason
Nýjast
-
FVSA kannar áhuga stéttarfélaga á Norðurlandi til sameiningar
„Þetta er hugmynd sem vert er að skoða og fróðlegt að sjá hver viðbrögð félaganna verða,“ segir Eiður Stefánsson, formaður Félags verslunar- og skrifstofufólks á Akureyri og nágrenni (FVSA). Nýlega sendi hann erindi til tíu stéttarfélaga á Norðurlandi til að kanna vilja þeirra til samtals um útfærslu á öflugu deildarskiptu stéttarfélagi á svæðinu. -
Reynsla mín af smíðakennslu á Akureyri. Aldarfjórðungur í baksýn.
Í Menntastefnu Akureyrarbæjar segir: „Verkviti er gert hátt undir höfði til þess að börn nái í síauknum mæli að tengja saman hug og hönd í skapandi umhverfi. Akureyrarbær hefur ríkan metnað til þess að í hverjum skóla starfi hæft og öflugt fólk og að eftirsóknarvert sé að starfa þar. Stuðningur skólayfirvalda við starfsþróun leikur þar stórt hlutverk“. Skipulag skóla gerir ráð fyrir samvinnu starfsfólks, sveigjanleika í skipulagi, teymiskennslu og samþættingu námsgreina“ (Menntastefna Akureyrarbæjar, 2020-2025). -
Örugg skref um allt land.
Heilbrigðiskerfið okkar er hjartað í því velferðarsamfélagi sem tekist hefur að byggja upp á Íslandi. Á yfir 40 fundum sem Samfylkingin bauð til um allt land til að ræða heilbrigðis- og öldrunarmál var ljóst að sinnuleysi og fyrirhyggjuskortur undanfarinna ríkisstjórna er að hola innan öryggistilfinningu fólks. Ekki síst í okkar kjördæmi þar sem vegalengdir eru langar, veður viðsjál og langt til Reykjavíkur. Að heilsugæslan neyðist til að reiða sig á íhlaupalækna til að bjarga vandanum tímabundið stoðar lítt. Það byggir ekki upp það traust og samfellu sem þarf til að fólk njóti þess margháttaða ávinnings sem rannsóknir hafa sýnt að fylgi því að hafa fastan heimilislækni. Enda settum við það sem okkar fyrsta heit í nýju framkvæmdaplani heilbrigðismála til tveggja kjörtímabila. Við erum tilbúin. -
Búsetutengd mismunun í heilbrigðisþjónustu, í boði einkavæðingar og heilbrigðisráðherra Framsóknar.
Búsetutengdur munur á notkun þjónustu sérgreinalækna er mjög mikill. Íbúar dreifbýlis nota þjónustuna mun minna en höfuðborgarbúar og íbúar Vestfjarða og Austfjarða minnst allra, nefnilega þrisvar sinnum minna en höfuðborgarbúar. Lýðheilsuvísar benda ekki til þess að íbúar í dreifbýli séu heilsubetri en höfuðborgarbúar. Nærtæk skýring á þessum mun er að kaupandi þjónustunnar, ríkið, lætur sig engu varða hvar þjónustan er veitt og hún hefur nær öll byggst upp í Reykjavík. Í versta falli er afleiðingin sú að þau sem búa næst þjónustunni nýta hana umfram þörf og hin sem fjær búa minna en æskilegt væri. Hvoru tveggja er hættulegt og brýnt að rýna lög og hvort þeim er fylgt. -
Svik við launafólk: Loforð um samráð brotin með gegndarlausum gjaldskrárhækkunum
Anna Júlíusdóttir formaður Einingar Iðju skrifar bréf til bæjarstjórnar Akureyrar í dag sem birt er að heimasíðu félagsins, það lætur hún í ljós mikla óánægju með boðaðar hækkanir hjá hinum ýmsu fyrirtækjum og stofnunum bæjarins og er óhætt að segja að Önnu sé misboðið. „Við erum tilbúin til uppbyggilegs samtals,“ sögðum við í júlí þegar bæjaryfirvöld á Akureyri boðuðu breytingar á gjaldskrám. Við fögnuðum loforðum um samráð, um víðtækt samtal við hagsmunaaðila og um reglulegt endurmatsferli þar sem allir kæmu að borðinu. Nú aðeins fjórum mánuðum síðar stendur eftir sársaukafullt svik á trausti launafólks. Í stað samtals og samráðs virðast vera að raungerast víðtækar gjaldskrárhækkanir sem eru hrein árás á kaupmátt launafólks. -
Vegamálin liggja þungt á Grímseyingum
Vegamál liggja þungt á heimamönnum í Grímsey. Bundið slitlag var sett á götur þar árið 1994 og aftur árið 2014, en þá var verkið ekki klárað almennilega, „því það mátti bara setja á ákveðið marga kílómetra,“ eins og það er orðað í bókun hverfisnefndar. -
Gripmælar, róbótar og ratleikur á Opnum degi Um 300 framhaldsskólanemendur lögðu leið sína í Háskólann á Akureyri
Stuðið var gífurlegt á dögunum þegar um 300 framhaldsskólanemendur heimsóttu Háskólann á Akureyri á Opnum degi. Skólinn hefur gert þetta í mörg ár í góðu samstarfi við náms- og starfsráðgjafa í framhaldsskólum á norðaustursvæðinu. -
Óska eftir frambjóðendum sem eru tilbúnir í alvöru breytingar!
Ég óska eftir breytingum svo að ég og allir aðrir menntaðir Heilsunuddarar viti hvað við eigum að kjósa í komandi alþingiskosningum. -
Lítið að frétta í lífi án frétta á landsbyggðunum
Af þeim 27 fjölmiðlum sem hlutu rekstrarstuðning til einkarekinna fjölmiðla 2024 voru 13 staðbundnir fjölmiðlar og af þeim 10 staðsettir utan höfuðborgarsvæðisins. Hver og einn af þessum staðbundnu miðlum þjónar gríðarlega mikilvægu hlutverki í sinni heimabyggð og styrkveitingin því sannarlega fagnaðarefni.
